معنی عفله زده - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

بی طالع، بدبخت، فقیر

(گَ دَ / دِ)

آنکه غافل باشد. رجوع به غفلت و غفله شود:
اشک حسرت نمک انباشته در چشم امید
بخت غفلت زده در خواب گرانست هنوز.
ملاشانی تکلو (از آنندراج)

(بِ دَ / دِ)

مفلس و تهی دست. (آنندراج). سخت بدبخت. بداختر. (یادداشت مؤلف) :
بر زمین هر کجا فلک زده ای است
بینوایی به دست فقر اسیر...
خاقانی

(کِلْ لَ / لِ یِ زَ دَ / دِ)

رجوع به ترکیبهای کلّه یا کلّه (معنی چهارم) شود

(خُ فُ)

عاشق و دیوانۀ خشم دیده و قهرکشیده، (به اخفای هاء وله) خشمگین و قهرآلود. (آنندراج) (برهان)

آنکه غافل باشد

بدبخت، فقیر، بی طالع سپهر زده بی ستاره مستمند ستمدیده بدبخت، مفلس تهیدست

اورنگ تاکدار (تاک طاق)

شیدا شورمند سرگشته عاشق شیدا، دیوانه سرگشته

((~. زَ دِ))

عاشق شیدا، دیوانه، سرگشته

غافل، سهل انگار، ناآگاه، غافلگیرانه

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما